เบตง ยังคงโอเค จากปัตตานีสู่ดินแดนใต้สุดของประเทศไทย

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณผู้พันจุ้น สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม และ เฟซบุ๊ก หมอๆ ตะลุยโลก


            ด้วยสถานการณ์บ้านเมืองที่เกิดขึ้นใน 3 จังหวัดชายแดนใต้ ทำให้หลายคนหวาดกลัวการเดินทางไปท่องเที่ยว วันนี้เราจึงมีอีกหนึ่งบันทึกการเดินทางไปเยือนจังหวัดชายแดนใต้ของ คุณผู้พันจุ้น สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่ได้มีโอกาสไปสัมผัสและถ่ายทอดเรื่องราวต่าง ๆ ออกมาให้เราได้ชมกันในมุมที่เงียบสงบและสวยงาม

            "เบตง" พูดชื่อนี้ขึ้นมา ใคร ๆ หลายคงนึกถึงเมืองในหุบเขา ไก่ตอนแสนอร่อย หรือเมืองใต้สุดแดนสยาม ผมก็เช่นเดียวกัน นึกอยากจะมาหลายครั้งต่อหลายครั้ง แผนการเดินทางก็ต้องเป็นหมันอยู่ทุกครั้งเมื่อเปิดจอโทรทัศน์หรืออ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ เรื่องราวต่าง ๆ ที่เราเห็นจากสื่อเหล่านี้ ล้วนทำให้ความคิดจะมาเยือนเป็นอันต้องมลายหายไปทุกที ครั้งนี้ผมเตรียมข้อมูลอยู่นานเพื่อจะวางแผนการเดินทางให้ปลอดภัยที่สุด แล้วสุดท้ายยังได้เพื่อนร่วมทีมที่เพียงแค่หย่อนไปคำถามเดียวว่า "ไปไหม" คำตอบที่ได้คือ "โอเค" ไดอารี่การเดินทางรอบนี้จึงบังเกิดขึ้น

            ผมจะพาไปพิสูจน์ว่า "เบตง" ยังคง "โอเค" อยู่เสมอครับ อ่านจบแล้วแวะไปคุยกันต่อได้ครับที่เฟซบุ๊ก หมอๆ ตะลุยโลก

            จุดเริ่มต้นของการเดินทาง เริ่มต้นที่นี่ "เมืองปัตตานี"

            หนึ่งในจุดหมายปลายทางของคนไทยพุทธทุกคนที่มาที่นี่ ก็คงหนีไม่พ้นมาสักการะ “ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว” เพื่อมาขอพรหรือขอสิ่งที่ตนเองปรารถนา

            รูปปั้นที่เห็นอยู่อันนี้ คือ องค์เจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว ประวัติความเป็นมาของเจ้าแม่มีมาตั้งสมัยกรุงศรีอยุธยาแล้ว

            บรรยากาศทั้งภายในและภายนอกดูเงียบเหงาไปมากทีเดียวครับ ถามจากผู้ดูแลแล้วที่นี่จะคึกคักก็ช่วงเทศกาลของชาวจีน เช่น ตรุษจีนหรือกินเจอะไรแบบนี้

            คงมีแค่ดินแดนแถบนี้เท่านั้นที่เวลาจอดรถมอเตอร์ไซค์แล้วต้องเปิดเบาะออก และต้องจอดที่เกาะกลางถนนอีกด้วยครับ

            ชาวบ้านแถบนี้ก็พร้อมใจที่จะทำตามกันเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจซึ่งกันและกัน ทั้งรถใหญ่และรถเล็กถ้าอยู่ในเขตเมืองเท่าที่เห็นต้องมาจอดที่เกาะกลางถนน หมดครับ

            ส่วนพื้นที่ริมทางเท้าก็จะมีแผงกั้นไว้ห้ามจอดรถทุกชนิด ที่เห็นจอดอยู่น่าจะเป็นรถของเจ้าของร้านเองหรือเปล่าก็ไม่รู้ครับ

            ช่วงเช้าอากาศกำลังดี แดดกำลังเหมาะ เดินออกจากถนนเส้นหลักไปที่สวนริมฝั่งแม่น้ำปัตตานี คนน้อยมากครับ เดินได้สบายมาก ๆ

            ศาลหลักเมืองประจำจังหวัด

            แม่น้ำปัตตานีก็เหมือนกับแม่น้ำสายอื่น ๆ ในประเทศไทยครับ เป็นเส้นเลือดหลักของดินแดนภาคใต้ตอนล่างและของประชาชนที่นี่ ความยาวกว่า 200 กิโลเมตร จากต้นน้ำเทือกเขาสันกาลาคีรีไหลลงสู่ทะเลที่อ่าวไทย

            ไม่ว่าจะเป็นคนไทยที่ไหน ๆ เราก็อยู่ห่างจากสายน้ำไม่ได้

            ได้เวลาอาหารเช้าแล้ว เป้าหมายของเรา คือ ที่นี่ครับ ร้าน "นำรส" ได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างมานาน "ซูเปอร์ราดหน้าแห่งเมืองปัตตานี" ผมเรียกแบบนั้น เปิด 9 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็นของทุก ๆ วัน

            ร้านราดหน้าร้านนี้เปิดมาจะ 30-40 ปีแล้วครับ คนแถวนี้รู้จักหมด ผมว่าคนทั้งภาคใต้เลยมั้งครับ ถามใคร ๆ ก็รู้จัก ตอนนี้เป็นทายาทรุ่นที่ 2 แล้ว

            การทำราดหน้าบนเตาถ่าน คือ เอกลักษณ์ของที่นี่ ด้วยความร้อนที่สูงมากทำให้อาหารที่ปรุงออกมาหอมหวนชวนทานยิ่งนัก

            เอาล่ะ...ใกล้จะได้กินแล้วเว้ย มารอกันตั้งแต่ 7 โมงเช้า

            กำลังบรรจงตักใส่จานพร้อมเสิร์ฟ

            ราดหน้าจัดหนัก ขนกันมาทั้งทะเล กุ้งตัวโต ปลาหมึกใหญ่บึ้ม ปลากะพงทอดกรอบ กระเพาะปลา หอย เนื้อหมู กินจานเดียวอิ่มไป 2 มื้อ กับราคาเบาะ ๆ ที่ 90 บาทครับ

            หลังจากอิ่มพุงก็เดินทางกันต่อ ออกจากปัตตานีมาวิ่งลงมาทางใต้มากขึ้น สู่จังหวัด "ยะลา" เมืองที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเมืองที่ผังเมืองสวยที่สุดในประเทศไทยครับ

______________________________________________________________________
ที่มา : http://travel.kapook.com/view92278.html 
ภาพประกอบจากอินเตอร์เนต